Verslag 11

Beste blogenthousiastelingen en dé twee blogartiesten, hier zijn we sneller terug dan verwacht omdat niet alle foto's upgeload konden worden gisteren en ze nog op deze computer opgeslagen stonden. Ondertussen proberen we het GAT tussen de twee verslagen op te vullen met een nieuw (verouderd) verslag.

HET GAT... Hier begint't

(klik foto voor plaatjes Sicilië).
Dag 8 vervolg

Om in de tempelsfeer van Paestum te blijven, vond Berten een overnachtingplaats op een Romeinse muur. Ik (f) word enigszins verhinderd met het schrijven door de op zijn minst penetrante geur die van Jaspers binnenslaapzak afkomt. Haglofs houdt de geur vast.

Dag 9

De dag dat... Fraukje 's nachts steenmannen bouwt.
OFFERTA SPECIALE:
Drie kazen bijna of al overtijd. Twee keer mozzarella en een keer iets anders rokerigs.
J; Nog 1 laatste boterhammetje?
F; Hmmmm... ok dan probeer ik die rokerige kaas in combinatie met confituur.
Wat dit tot gevolgen had....

Onderweg riep een man ons; "Divieto, divieto!!" toe. Wetende wat dit betekende fietsten we toch door, tot het landschap rondom ons volledig zwart zag. Huisjes lagen gesmolten in bruine en zwarte as en elke heuvel bevatte een kapitaal aan houtskool. De weg was versperd. De versperring was volledig verankerd in het asfalt. Passeren was zelfs na lang zoeken geen optie. Een beetje gefrustreerd fietsten we een enorm eind terug. Een vijgenvrouwtje die haar vijgen buiten in de zon te drogen legde, wees ons een kortere weg. Steil omhoog. Te steil! Zelfs na zo'n lange training waren de braakneigingen ons zeer nader!
Het eten smaakte Fraukje niet. En zelfs geen enkele amandel kon haar aanspreken. Zin in een verse amandel? Eentje maar. Nee? Echt niet. Fraukje is ziek.

Dag 10

Fraukje kreeg nog juist op tijd de dubbele rits open en de verlichtende verlossing was snel nabij. Deze werd vakkundig gedicht met een laag matrasmateriaal van Jasper en een verse laag constructie stenen.
De berg terug afgestruind met bobkar op de rug en verder naar beneden gefietst via op karton geschreven wegomleidingplakaatjes. Een rustdag genomen in een rotsachtige baai met een Romeinse toren, waar ik (B) en F zich 's avonds in de zolderkamer van de Romeinse toren te slapen legden, met uitzicht op de azuurblauwe zee. Jasper legde zich hoog in een boom.

Dag 11

's Morgens petanque gespeeld met ronde stenen. Jasper massaal gewonnen. 's Avonds in een sprookjesachtig olijfbos gaan slapen.

Dag 12

Verder gefietst langs de ruige kust. Een bijna oneindige slalomweg de berg opgestruind, en gepauzeerd in een dorpje versierd met panlatten en lichtjes. Daarna verder gefietst totdat we een prachtige rivier uit de bergen tegenkwamen, waar we onze kleren wasten en 1 sok verloren door het snelstijgende water.

Dag 13

's Avonds in een bunker (met zeer veel kuiswerk) geslapen, op een afgebrande helling. Jasper op het dak, Berten rond de kanonvoet en Fraukje op een afgebrande helling wegens te stoffige kuislucht.

Dag 14

De dag dat Jasper twijfelde.
Met man en macht getracht Jasper verder te slepen na de aanlokkelijke berichtjes van het thuisfront over Kae. Nog 1 zo'n berichtje en we kunnen hem niet meer tegenhouden met 'kijk toch Jasper, hoe schoon die kust, dat water, daar kan Kae toch niet tegenop!' 's Avonds spoelden we aan op een uitgestorven ressort waar we twee ontdekkingen deden. Jasper vond een diamanten horloge van D&G en Berten vond iets evenwaardigs; een opblaassurfplank.

Dag 15

's Ochtends botsten we zwaar op met de surfplank tegen de metershoge golven. Dit bleek dan ook het einde van waardevolle vondst 2. Onderweg vonden de 3 zwervers een grote zak oud brood, wat we 's avonds al soppend in onze rijstsoep verorberden. Fraukje at wat minder omdat ze in het donker niet doorhad dat om op zijn Afrikaans de rijst ook mee te slurpen.
Na een enorme vallende ster en de wens dat de gsm zou afgaan; Madre Mia aan den telefoon!!! Met zeer veel positief nieuws en steun van het thuisfront! Merci daarvoor!!

Dag 16

De herfst valt.
We starten aan een nieuwe uitdaging; Italië in de breedte doorsteken. Dit leidde al gauw tot adembenemend grillige duistere tunnels en zwetende klimmen en kickende afdalingen langsheen flitsend en trekkend verkeer.
Terwijl we de adrenaline en spanning uit ons lichaam pauzeerden ontstond een hele milieudiscussie over hoe al dan niet vervuilend skiën is en over onze afhankelijkheid als fietser van het niet waterdoorlatende asfalt. Einde discussie; Berten marcheert gefrustreerd doorheen het park met een zakje waarin hij al het afval opraapt dat hij op zijn weg tegenkomt.
Tijdens het fietsen geeft Fraukje nu geregeld taallessen met nu als thema: De tussen W.

's Avonds kickte Jasper op het woud waar we in gearriveerd waren en merkten we duidelijk dat de Herfst was aangebroken. De oogst van paddestoelen, kastanjes, en walnoten kon van start gaan om onze vetreserves voor de winter op pijl te brengen.

Dag 17

Dag dat Jasper het schuurpapier pikte van de lepelschuurders.
We voelden ons thuis! We leken te fietsen door heerlijke ardense dennenbossen en frisse mosgeuren. Fraukjes krankstel maakt geregeld vreemde tak knak geluiden en het verergert spijtig genoeg tijdens het klimmen. Berten probeert er 's ochtends wat aan te doen maar het probleem blijft bestaan.
Na heel wat getak nemen we een pauze waar twee mysterieuze Italianen in hun auto achter elkaar staan te wachten. Ze geven elkaar af en toe een teken, door de achteruitkijkspiegel, van wederzijds begrip. We bleven rustig onze rozijntjes verorberen terwijl Japer een nieuwe vondst deed (angstige blikken uit de auto's). Hij vond een schoon grof schuurpapiertje wat hij enthousiast in zijn zak stak, voor een volgend houtsculptuurtje! Toen kwamen de mistici in beweging! Ze stapte uit hun jeeps en zetten zich zwijgend tegenover ons, grepen in hun zakken en haalden beiden een houten pollepel boven. Deze begonnen ze broederlijk op te schuren.
Verder kwamen we nog een perfect uitgeruste fietser tegen die nu ging voor de 500 km per jaar. Nee, zijn vrouw deelde zijn hobby niet. We oogsten een zalig potje parasolzwammen om 's avond op te bakken.

Dag 18

Vandaag werd het geduld en de eigenwaarde serieus op de proef gesteld. Jasper haalde haar figuurlijk door het slijk en letterlijk door een grote portie verse munt. Ge moet zekerder leren zijn over uzelf, nee Kae heeft geen okselhaar, gij wel, nee heeft Kae een dik gat. Waarom moet ik worden vergeleken met Kae? De begroeiing bepaalde onze pauzes; pruimenboompjes, gedroogde rozijnachtige bramen en sleedoornbessen. We daalden af doorheen braambessenbossen naar stuwmeer met een woestijnvormige kartelrand. Daar aten we verbrande spaghetti met wanssla en gingen we een ijskoude nacht tegemoet.

Dag 19

1.5 cm ijs op ons afwaswater. Afgedaald naar de oostkust en opzoek gegaan naar een fietsenmaker voor Fraukje haar krankstel. Echter geen enkele fatsoenlijke te vinden.
Het probleem zou in de achter as zitten, vervangen werd nogal duur en een 28 inch wiel was echter onvindbaar. Na 6 fietsenmakers gepasseerd zijn en een volledige benzine reiniging bleef Fraukje doortrappen. Na wat afstel werk en magie van Jasper bleek het probleem plotseling verdwenen en begon Berten door te trappen.
's Avonds geleefd op chips een peertjes.

(Dag 20 was niet om over naar huis te schrijven -H)

dag 21

Wakker geworden op een prachtig gazonnetje op het einde van een dijk. We dachten heel de nacht regen toen dat we in de tent lagen maar er waren echter sproeiers uit de grond gekomen. Fraukje goe door de woeste zee geschud en kwam bijna volledig ontkleed uit het water. Jasper rijdt lekke band met Fraukje haar fiets. Jasper is vervloekt voor lekke banden. Geslapen in tropisch hazelnoten bos. In een vreemde dubbele droom van Fraukje mocht ze stenen naar een klimmend meisje gooien dat in de droom fataal werd, Fraukje voelt zich schuldig.

dag 22

Het championnenseizoen is aangebroken: overal lopen mannetjes met rieten mandjes vol paddenstoelen rond. Wij hadden echter geen paddenstoelenboek en konden enkel de bekende soorten oogsten. Maar in een plaatselijk winkeltje had Berten foto’s genomen van een paddenstoelen kalender. Met alle nodige informatie oogsten we nu ons herfstig avondmaal.

dag 23

Terug aan de westkust aangekomen in een prachtig middeleeuws dorpje met zwaardvis-vissersboten met een enorm hoog kraaiennest hier overnachtten we op een schiereiland op de punt van de laars van Italië met uitzicht op Sicilië.

dag 24

De rappe oversteek naar Sicilië

Het verslag van Sicilië is gisteren reeds doorgestuurd.
Het vervolg op het verslag van gisteren.

We vonden in het donker niet direct een kampeerplaats aan de kust en belanden op een parkeerplaats van een 3 sterren hotel. We waagden het om hier te kamperen ook al wisten we bijna zeker dat we verjaagd gingen worden of 's nachts de poort gesloten zou worden, we sliepen echter goed. Het 's ochtends aankomend personeel keek wel vreemd maar durfde niets komen zeggen.

Nu gaan we op zoek naar een stafkaart voor den Etna en willen we een trektochtje gaan maken.

Groetjes en de tijgermuggen overleven we wel......

Jasper, Berten en Fraukje