maandag 30 juli 2007

Berichtje 3


Woohoo! Hoogste punt van onze tocht bereikt, we bestaan enkel nog uit zweet en spieren. Splugenpass 2117 m! Italië!

Groetjes Hannes en Fraukje

Verslag 5

Merhabba salaam alaikoem,

Beste mensen we zijn der geraakt!!! Ons oorspronkelijk plan om tot Marokko te fietsen is geslaagd, nu de rest nog. We hebben de speedboot vanuit Tarifa naar Tanger gepakt 30min.
Van daaruit zijn we op de wilde weg gaan fietsen. Na ongeveer 50 km toen het begon te schemeren zijn we ergens op een veld onder een scheefhangende eucalyptusboom gaan kamperen. We hadden gezelschap van een herder die bezorgd was voor brand maar een msr brander was ok, anders zal hij zijn geweer wel gebruiken. De volgende ochtend tussen de Hollandse en Belgische Marokkaanse vakantiegangers (die zich blijkbaar snel aan de Marokkaanse rijstijl hebben aangepast) onze tocht verder gezet richting Chefchaouen, een prachtige dromerige stad die blijkbaar aan het smelten is, hier is de opwarming van de aarde goed te zien. Pinguïns zijn al verdwenen! Waar de kat koning is... We logeerde daar in een gezellig chill hotelleke aangeraden door Gregory onze franse vriend die we in Morella uit de nood hebben proberen te helpen. Verder gefietst naar Ouezzane een moslim bedevaartoord waar we op een weilandje naast een openbaar zwembad kampeerde was wel sfeer me bob muziek best chill. We hebben het Medilla (het oude ommuurde stadscentrum met marktplaatsen en een labyrint van woonwijken)bezocht, daar heeft Berten een Berbertrui gekocht in de atelier bij een wever, gastvrij ontvangen met thee. Om dan te beginnen afbieden.
Die man heeft ons dan verder geleid langs ijzersmeden die schapenkoppen afkappen en elektronische kinderen (kinderarbeid arme wevers) en s'avonds een cola gedronken wegens gebrek aan bier. Volgende ochtend om 5 uur opgestaan en vol goede moed vertrokken naar Vollibilus de best bewaarde Romeinse stad uit Marokko. Onderweg nog een spontane kerel tegengekomen die zonder iets te vragen op onze fiets sprong maar hij wist ons wel te vertellen dat er een uurverschil was met België, 2 uur vroeger en dat komen we na 4 dagen pas te weten (geeft aan hoe zeer we met de tijd bezig zijn) maar dees uur gaan we behouden ons horloge wordt niet verzet! We hadden toen al 80 km gereden en het was nog geen middag maar na 12 uur valt er niet meer te fietsen. Doodziek craschten we neer van de hitte en honger. We legde ons neer in plassen van eigen zweet onder een olijfboom. Uit noodzaak aan water en brood is Jasper op jacht gegaan er waren geen winkels in de buurt enkel op een heuvel een dorpje. Het jachtgebied! Eerst aan een jongetje met een ezel gevraagd of er een bakker was. Hij wees naar boven richting een uitgedroogde rivierbedding wat hoger een bronnetje tegengekomen en nog wat verder een vrouw die op het dak graan was aan het drogen zij verstond mij niet en de dochters gingen lopen. Uiteindelijk durfde een man wel naar mij te luisteren en wees naar boven na met handen en voeten een brood uit te beelden. Niet simpel de broden zijn hier rond. De man wees naar boven... dus helemaal boven in het dorp zag ik enkele mensen in een schuur na de begroeting moest ik opnieuw uitleggen dat ik op zoek was naar brood, dan bleken het Nederlanders te zijn best handig. Ze waren heel vriendelijk en gaven me 2 broden en water. Dan terug naar beneden de Berten uit zijn zweetbad halen. Dan verder waterval spelend de berg op.

s'Avonds bij een berberhut aan de kant van de weg gekampeerd met uitzicht op de Romeinse ruines van Vollibilus. Zeer gastvrij ontvangen en gezellig veel theetjes gedronken met een rustig muziekje en een prachtige sterrenhemel echt super. Niet al de berbers moeten geld hebben. De volgende ochtend de ruines bezocht met prachtige mozaïeken van de 50 blote zeenimfen.. een uitgehouwen penis, prachtige zuilen en zeer veel baden en badplaatsen.

Na een afscheid thee bij onze vriend Mohammed den berber te hebben gedronken zijn we in de broeiende hitte naar Meknes vertrokken. (35 km zwoegen zonder ontbijt) Deze konings stad van sultan Moulay Ismail werd met ijzeren hand 55 jaar bestuurd hij had 500 vrouwen en 500 zonen de dochters werden meestal gewurgd! Met zijn 30 000 slaven heeft hij hier een immense ommuurde stad met paleizen gebouwd. Ook al werd hij de verwoester genoemd hij brak oude Romeinse steden af en verwoeste andere koningssteden. Als zijn slaven niet meer mee konden werden ze persoonlijk door de sultan onthoofd en vermalen om zo in de leem verwerkt te worden. Gezellige boel hier.
Morgen fietsen we verder naar Fes en gaan dan de Atlas over richting de woestijn en de rivier oases.

Tot het volgende verslag dan kun je zien of we de hitte de baas kunnen of volledig leeg gezweet zijn.

Groetjes aan iedereen
Berten en Jasper.

vrijdag 27 juli 2007

Berichtje 2


We zitten dicht bij Badensee in Zwitserland. Alles gaat nog steeds zeer goed! Het Goetheanum gezien was echt knap! (is een bouwwerk dat werd ontworpen door de antroposofische voorman Rudolf Steiner in Dornach vlakbij Bazel. Het is een internationaal centrum voor de antroposofie) Op naar de Alpen!

Fraukje en Hannes

zondag 22 juli 2007

Mailtje 5

Groetjes uit Marokko

We zijn der geraakt en zitten nu in Tanger.
Het verschil met Spanje, gestoord verkeer en veel Marokkanen. Warm warm. Maar het zou kunnen dat we een boot nemen naar Italië van hieruit.

Onze laatste dagen door het bergachtige Spanje waren nog prachtig maar veel te warm!

Berten en Jasper

zaterdag 21 juli 2007

Pakketje


Het postpakketje is geland in de bloemenlaan! (zie mailtje 4)
Een kleine selectie van de foto's kun je vinden in "Spanje 2" of de foto hierboven aanklikken. Veel kijkplezier!

vrijdag 20 juli 2007

Achtervolgers: Verslag 1


Dag beste allegaar we zitten hier in Sarrebourg en we dachten even een internet cafeetje te bezoeken vooraleer het glas-in-lood raam van Chagall te gaan bekijken. Hier volgt een verslag van onze eerst anderhalve week.

Dag 1,

Vertrokken in Kapellen. Moeilijk maar zeer zalig warm afscheid op het domein bij de Devillés! Leen kwam nog aanstormen op haar fiets met een heerlijk noodrantsoen en Valerie is ons ook nog komen uitwuiven nadat we haar uit haar bed hadden gezet! Moeilijk afscheid van heel de familie. Het idee van een jaar weg te zijn is toch onvoorstelbaar dus gewoon beginnen trappen en zo Kapellen uitgereden en het avontuur begon! De eerste slaapplaats was al een beproeving. De fietsen aan de ene kant van de beek, wij aan de andere kant. Dus al het gerief erover gegooid en een min of meer rustig plekje gevonden langs het racecircuit van Zolder.
De ukelele kwam al goed van pas om het zoef zwooef te overstijgen!

Dag 2,

Onze route langs het Albertkanaal verdergezet, We hadden nooit kunnen denken dat dat kanaal zo eindeloos was maar toen we op de kaart moesten zoeken naar de juiste route liep het al snel fout. Uiteindelijk hebben we alle schakeringen en variaties in het Hollandse landschap gezien. Een vriendelijk Hollander wees ons de weg naar een slaapplaats langs een beekje en vlakbij een verrukkelijke pruimenboom wat onze stoelgang ook ten goede kwam. Al onze spullen ipv over een beek over een poort gegooid, inclusief fietsen.

Dag 3,

Verder gefietst langs een mooi heidelandschap (precies in Kalmthout!), veel mooie roofvogels gezien.

Dag 4,

Die dag bereikte de stoelgang van het ijsboereke het niveau van zijn humor. Het ijs was gesmolten, de smaak was er uit. Ondanks de vloeibare stoelgang ons toch gewaagd aan een partijtje verspringen alhoewel we niet konden winnen van het hert (9m!) raakten we toch verder dan de vos. Dit gebeurde in het themapark: Disneyland van de Hoghes Vehnes. Verder in dit park in een stuwmeer dat als drinkwater reservoir voor de plaatselijke bevolking dient gezwommen. Niet veel later aan diezelfde plaatselijke bevolking drinkwater gaan vragen. Deze vriendelijke mensen nodigden ons uit voor en avondmaal en gaven ons nog wat broodjes en appels mee. Danke Sheun!

Dag 5,

Die ochtend was ik zeer verdiept de kaarten aan het bestuderen terwijl ik andere kaarten te drogen had gelegd. Een felle rukwind haalde me weg uit de irreëel wereld der kaarten en de kaarten dwarrelden met hoog tempo tot het midden van het meer. Na een ijselijke 'nee' en terwijl ik nog dacht hoe mijn schoenen uit te doen zag ik reeds een poedelnaakte Hannes het water in duiken. Het waren al 5 kaarten geworden maar gelukkig waren ze door snelle en hilarische ingreep snel op het droge.
Een tractor had bijna Fraukje haar zakken meegegrist met zijn maaigestel. Even later was het wel raak: mijn voorrekje hing los door kapotte schroefdraad. Dit werd gelukkig snel opgelost met enkele colsolbandjes. 's Avonds nog een telefoontje gepleegd met de nieuwe blog-master.

Dag 6,

De dag dat het zo heet was dat Fraukje lichtontvlambaar werd.
We volgden een tijdje grote hoofdwegen en zagen massa's oldtimers en meer dan massas motorrijders. Later die dag nog langs Viande gereden waar we een kasteel konden bezichtigen, ooit nog eigendom van de sympathieke Nederlander Willem I. Dan gestopt langs een tankstation om de MSR bij te vullen. Fraukje was wat overmoedig en spoot een zeer sterke straal in het busje, de straal keerde terug met een Super 98 douche als gevolg, later op de avond werd de smaak van benzine doorgespoeld met pizza en enkele biertjes.

Dag 7,

Gelukkige verjaardag Lidewij!!! (sms is niet aangekomen?)
De dag dat we trappen met fietsen namen in Luxemburg.
We werden wakker op een weide die plots gevuld was met koeien en een zwarte stier! Toch nog veilig in Luxemburg (culturele hoofdstad 2007) geraakt. Zowel prachtige moderne gebouwen als het zeer gezellige oude gedeelte van Luxemburg gezien. Luxemburg van kop tot teen onderzocht: kasseien, steile hellingen en zelfs trappen op en af gefietst, zeer vermoeiend! 2 prachtige, maar spijtig genoeg gesloten museums gezocht. Als troost chocoladefondue met petit-beurre koekjes gegeten. 's Avonds veel coquette grietjes op rollerskates gezien, een echte hype in Luxemburg.

Dag 8,

Al ons eten was op dus een ommetje langs de 'dichtstbijzijnde' supermarkt, daar allemaal lekkere dingen gekocht inclusief ijstaart! Een fixe klim op een onverharde weg leidde ons naar Frankrijk waar we een prachtig dorpje kwamen, Carcassonne 2. Door een slecht afgesloten poort deze ruïnes bezocht. Het bleken niet echt ruïnes te zijn maar een mooi domein met een gans kasteel een slot een onderaardse gang (uitgestippeld met behulp van de flits van ons fototoestel, om niet in putten te vallen). Dan kwamen we bij enkele fruitbomen (alle soorten pruimen en appels) waar we ons avondmaal bijeen raapten.

Dag 9,

We vroegen de weg naar de bakker en kregen een brood in de plaats, er zijn amper bakkers in Frankrijk! Mooi gefietst en aan een prachtig meer met riet aan de oevers, zwanen en een bootje halt gehouden. Ons idee om buiten te slapen viel uit de lucht in het water (regen dus). Voor de regen begon nog vanuit het bootje naar de sterren gekeken.

Dag 10,

Na een stormachtige nacht opgestaan met een frisse duik in het meer tussen de zwanenpoep. Gekampeerd voor de stad waar we nu zijn, 's avonds nog appelmoes gemaakt omdat het eten (weeral, die Fraukje kan eten!) bijna op was.

Dag 11,

Appelmoes als ontbijt, supermarkt als 2e ontbijt. En nu zitten we dan hier.


Zo dit was het tot hiertoe, we hebben ineens wat foto's geupload.

Dag Mama Mia, Blog-Master, Fietsebroeder en alle andere leuke en minder leuke mensen die dit lezen! Hannes

Veel liefs aan jullie met jullie fiets richting Bretangne! Spijtig dat we niet dezelfde richting uitgaan! xxxxxxxxxxxxxxxx aan m'n schat! en ww!

dinsdag 17 juli 2007

Mailtje 4

Kader is binnen!!!

Yo eindelijk het kader is er, den fietsenmaker is nu volop bezig met de onderdelen over te zetten. We hopen vanavond uit deze kl***e stad te geraken. (alhoewel we het hier toch wel gaan missen ze, het strand ons hotel, de zwervers, de mooie bor...) Maar het is genoeg geweest. We kunnen eindelijk ons avontuur voortzetten. We zullen ons afreageren op den oude kader er zal niet veel van overschieten!
Het is een prachtig spierwit kader met de Hollandse vlag erop! Hopelijk komt het vertrouwen in Optima terug, ze hebben in ieder geval toch hun best gedaan en een nieuw kader verzonden. Daar zijn we al heel blij om!! Merci aan iedereen jullie hebben heel hard u best gedaan.
We hebben een postpakket met foto’s verzonden. Probeer ervoor te zorgen dat al de cd’tjes bij elkaar blijven dat wanneer we terug thuis komen ze niet moeten gaan zoeken. Het is nu naar Berten thuis verstuurd vanwege een grotere brievenbus. Er steken ook kaarten in en een fossiel voor Kae, een stuk hout van Jasper voor nog iets uit te snijden. Eveneens den camera van Jasper voor garantie want da geeft gene kik meer. Misschien dat het tijdig gemaakt kan worden dan kan Thomas het mee pakken naar Italië.

Veel opgeluchte groetjes en nog is merci.
Berten en Jasper

maandag 16 juli 2007

Mailtje 3

Villa Cabrio

hoi 2e poging had juist een hele mail samengesteld maar is hier in het Spaans verloren gegaan. Hier gaan we dan...


Hoi na de ontmoeting met de politie zijn we maar verhuisd 5 km buiten het dorp hebben we een afgebrand restaurant gevonden. Het is wel cabrio stijl maar met een prachtig uitzicht over Malaga. Is ook wel best gezellig met al de bloemetjes en plantjes in huis. Jasper loopt iedere dag tot aan onzen villa als voorbereiding op de "Tokio run" in de toekomst. Berten is bezemwagen en moet iedere dag onze bagage omhoog sleuren (gisteren met platte band die dat we met behulp van lepels en een schaar een isolatie matje en wat afval, gazet hebben kunnen opvullen. Fietsgerief lag bij fietsenmaker en het was zondag) we zwemmen iedere dag naar een boei ongeveer 1km in het water, met afwisselende moeilijkheidgraad afhankelijk van de golven en de stroming. Dus we blijven sportief. Tussendoor rusten en tekenen we onder onzen palmboom aan het strand, en genieten natuurlijk van het uitzicht. We zitten immers aan de COSTA DEL SOLL!!!
We gaan vandaag nog wat foto’s op CD laten branden en sturen ze op met nog een hoop extra dingen die dat we in Marokko niet meer nodig hebben.

Het fiets kader is nog niet aangekomen is het al verstuurd? En met wa de fietskoerier of zo? DHL is toch niet zo traag.

Veel groetjes

Moesten jullie Fraukje en Hannes horen wenst ze veel succes en zeg dat ze niet te rap moeten fietsen Marokko is een groot en warm land. Dikke kus van den Berten aan Hannes en van Jasper aan Fraukje

zondag 15 juli 2007

Berichtje 1

Hey
We zitten bij Burgreuland in België.(ze volgen de Duits-Belgische grens en zitten nu in de buurt van Luxemburg) Het is prachtig weer en omgeving. Hannes voelde zich gisteren wat minder maar nu terug super. Er zijn geen grote problemen met de fietsen.(Fraukje heeft klein probleempje met derailleur en Hannes zijn voorrekje is gelost)
Fraukje en Hannes

Dit is een klein smsberichtje dat ik jullie niet wil onthouden.
Nu is het wachten op het eerste verslag van Fraukje en Hannes.

Mailtje 2

Flikke

Gistere zen we door de flikke tegengehouden toen dat we onderweg naar onze slaapplaats waren.
Ze vroegen waar we naartoe gingen en wat we gingen doen. Het enige dat ik kon verzinnen was pipi en wees naar de bosjes. Dat wilden ze ni geloven en ze zeden dat we niet op den berg mochten kamperen. Ons antwoord was ok dat waren we ni van plan maar toch bedank voor de informatie, hij begon zelfs te dreigen als we het toch deden worden we opgepakt. Hij maakte het gebaar van geboeide handen. ff dachten we lap nu zijn we ons 4 sterren hotel kwijt maar toen ze achter de hoek verdwenen waren zen we gewoon naar boven gegaan en zen we op ons vertrouwd plekske gaan slapen. Als we opgepakt worden kregen we waarschijnlijk toch een beter bed dan die dunne matjes waar we nu op slapen. Wala zo komt er soms nog wat spanning.

Het kader is nog niet aangekomen en fietsenmaker sluit nu tot maandag dus maandagavond ten vroegste kunnen we terug vertrekken.

Veel groetjes van 2 criminelen die nog veel geseind zullen worden.
(14/07/07)

donderdag 12 juli 2007

Vertrek Fraukje en Hannes

Woensdag 10/07/07 om 9u in de morgen was het dan zover
Fraukje en Hannes vertrekken op hun groot fietsavontuur.


Na een emotioneel afscheid van Familie en Valerie vertrekken ze richting warmere streken. Waar ze onze pechvogels(zie vorige berichten) zullen weerzien!

dinsdag 10 juli 2007

Ligfiets breekt doormidden!

De reis is afgelopen!!!
Dit is toch het geval voor Berten zijn ligfiets. Hij heeft besloten dat het genoeg is geweest en heeft zijn banden afgelaten.

Nadat Jasper en Berten het cybercafé hadden verlaten om naar de fietsenmaker te gaan wil Berten zijn stale ros bestijgen. Die dacht er echter anders over en liet spontaan de geest en brak in twee!!!



Hoe moet het nu verder? hoe is dit kunnen gebeuren? en hoe zit het nu met Fraukje en Hannes?

De antwoorden op al deze vragen zullen hier zo snel mogelijk beantwoord worden!

Update:
Hier zijn enkele spektakel foto's van de breuk.



Maar Dolf en Tim zijn al een oplossing aan het uitbroeden. Er zal zo snel mogelijk een nieuw kader opgestuurd worden.
Zo komt alles nog goed!

Verslag 4

Hey iedereen

Ok ik sta al weer een pak achter.


Spanje is een stuk mooier dan Frankrijk veel meer afwisseling.
Maar een pak chaotischer, de eerste dagen zijn we hier dan ook veel fout gereden in een paar zeer grappige cirkeltjes.
Heldere bergen door, bosweggetjes beklommen, fiets naar boven duwen, verdrinken in het zweet en na een paar uur beginne afdalen en perfect terug op het zelfde punt uit komen.
Frustrerend, terwijl we 130km in Frankrijk reden zijn we al blij dat we 60km in Spanje rijden.

Maar aan dit alles zijn we gewent geraakt we bakken hier int zonneke en genieten van de prachtige natuur en cultuur. s' Middags leggen we ons gewoon onder nen boom, sjesta time.
We hebben het prachtige museum van Dali bezocht en door het fascinerende Barselona gewandeld.
Ik wordt hier toegejuicht als een rodeostier en de bergen opgeroepen alsof ik het peloton van de Tour de Frans ben, ze staan hier met een mond vol tanden of worden totaal zot en beginnen door te flippen.
Een ligfiets hebben ze hier nog nooit gezien een gevaar op de baan (daar hebben ze het nooit over). Maar dat ben ik wel ni voor mezelf maar ik heb hier al zoveel bijna ongelukken zien gebeuren enkel omdat ze allemaal in een coma van verbazing geraken en volledig de baan uit het oog verliezen.
Maar gezien hebben ze me allemaal!

Verder door prachtige bergen en middeleeuwse dorpen gereden.
Een fransman met een ovaal wiel en nog maar een paar spaken uit de noot proberen helpen. Hij zag er al als een arabier uit. We hebben ook een stukje samen gereisd.
De plaatselijke bevolking begreep er echter niets meer van hij kwam van Marokko en wij gaan naar Marokko.
“Gelle zijn totaal zot!” en meer hebben ze meestal ni te zeggen.
We ontmoete zo nogal veel holanders op ne fiets, één geval was wel een specialekke hij kwam al jaren in Spanje fietsen zodat ze in Nederland nog eens goe weer zouden hebben een soort vloek noemde hij het ook. Hij durfde echter niet in het wild kamperen en had een hotel of camping nodig.
Ook vanwege gebruikelijke ongelukjes, hij had echter in zen broek gescheten.
Maar in het volgende dorp stond hij ons op te wachten de camping was gesloten en vroeg dat we niet ergens met hem in de buurt konden kamperen.
Wij nog rap ne kol verder gefietst en hem zo kwijt geraakt ni da het een slechte mens was maar holanders die in hun broek kakken kunde best zo rap mogelijk kwijt zijn.

Op een markt plaats in een dorp kwam er plotseling een souvenir verkoper naar me toe gewandeld hij liet een soort medajon zien en ik negeerde hem.
Meteen werd ik bij men polsen gegrepen oeps politie ze dachten dat ik een terrorist was (zien we der dan al zo slecht uit) ik uitleggen da mem paspoort bij de Jasper en onze fietsen lag. Omsingelt werd ik gevolgd tot bij mijn fiets en werden we totaal gescreend.

Jasper zijn achterband gescheurd, bij een fietsenmaker een nieuwe gekocht super goed zijden ze (kenda cwik) de zelfde dag hadden we nog 2 lekken en den dag er na nog eens vier waardoor den band ondertussen is gedegradeerd tot bob trailer bumper.

Een paar keer als grot bewoner overnacht of als klosjaar onder een brug geslapen en gisteren heeft den Jasper als een holbewoner een kampeerplaats uitgegraven.
We hebben nog zoveel mooie kampeerplaatsen gehad, zo stonden we aan een baai van een stuwmeer in een prachtig natuurpark waar we omsingelt werden door herten en everzwijnen en zwommen we tussen waterslangen en schildpadden.

De Jasper is den eeuwige jager hij loopt gewapend met zen speer en visdraad rond. Er heerst deze reis een vloek op hem of zijn de vissen slimmer geworden? Buiten enkele kleintjes en een waterschildpad of wa houdwormen hebben we nog geen vers gevangen voedsel op ons bord gehad.
Ofwel breekt de speer of den draad.
Maar ooit zullen wij genieten van vis!

De Siërra Nevada onzen trektocht was zalig. Een 9tal 3000ders beklommen en met sneeuwballen elkaar bekogeld (in het begin vonden we het zelfs ontspanend).
De steenbokken, gemzen en herten zijn hier zo tam dat ze bijna de kaas tussen u tenen komen uit eten.
Maar paden waren hier niet zichtbaar en de steenmannen verdwenen wel eens zodat we wel een paar afdalingen in alpine stijl hebben gedaan en een paar zeer mooie spectaculaire steenmannen hebben achter gelaten.
Jasper was wel 1 dag goe ziek geworden wazig, misselijk en maagkrampen tot 2 dagen er na is het onder de middag eventjes terug gekomen.
Maar nu voelt hij zich terug kern gezond.

In Granada wilden we normaal het Alhambra nog bezoeken maar vanwege de massa's toeristen zijn we op de vlucht geslagen en zitten we nu in de volgende grote stad Malaga waar we straks ook uit vluchten
Allee we zijn bijna in Marokko.
(gefietst: naar Afrika 4000 km)


Groetjes van de Jasper en den Berten uit het te warme Spanje
en nog goe werken daar in da nat Belgenland.

Liefste natte Fraukje ik hoop dat je niet al te doorweekt door België aan het fietsen bent. Maar van mij kun je wel een opdrogende knuffel verwachten.
Dikke kus uwe schat.

Mailtje 1

gsm verloren

We zijn veilig terug gekomen uit de bergen het was echt de moeite. Jasper is alleen een dagje ziek geweest, maar dat is volledig achter de rug na een kruidenthee op basis van de ingrediënten die Fraukje in Berten zijn boekje had geschreven, was hij er weer helemaal bovenop.
De bergen zitten vol met steenbokken. We hebben een hele hoop toppen boven de 3000m gedaan echt prachtig. Er waren bijna geen wegaanduidingen we hebben dus grotendeels op kaart en kompas gewandeld waardoor we soms in alpine stijl moesten afdalen.

We zijn onze gsm verloren in een irrigatiekanaal.
Hebben alles afgezocht maar niets gevonden.
Wel lastig is dat onze twee simkaarten er in zaten dus we zijn niet meer te bereiken via gsm.
Een volgend verslag volgt nog wel maar niet nu.

Groetjes aan iedereen Berten en Jasper
(07/07/07)

zaterdag 7 juli 2007

Foto's


Rechts staan er links naar enkele foto's van de reis.