Viva España

Nadat onze helden het wilde België en het ongebreidelde Frankrijk doorkruist hebben zijn ze nu de grens van Spanje overgestoken. Bonnos reisos nog verderos amigos.

Verslag 3

Beste vrienden en geïnteresseerden, hier volgt ons volgende verslag.

Dag 11, de Loire
Nadat we bij die vriendelijke mensen zijn vertrokken hebben we aan een prachtige plek aan de Loire geslapen. Die avond echter zag Jasper grote vissen vlak aan de kant zwemmen en was meteen begonnen met een speer te maken van de gesprongen spaken. Maar tegen dat de speer klaar was kwamen er 2 vissers aan en begonnen daar te vissen. Toen het donker werd kon Jasper niet meer wachten en ging ergens tussen de bossen, uit het zicht, naar vissen zoeken. Hij hoorde iets groot achter een boom in het water bewegen en begon er stilletjes naar toe te sluipen. Achter een laaghangende tak zag hij iets gedeeltelijk uit het water steken en richtte zijn speer. Net op de moment dat hij wilde steken kwam er een reuze kop boven water op het eerste zicht leek het een kapibary maar het bleek later een reuze beverrat te zijn en zo’n grote honger hadden we niet.

Dag 12, de Loire naar Atlantische Zee
Eindelijk vertrokken we naar de zee. Na afscheid genomen te hebben van het strandje vertrokken we richting zee onderweg een Lidle tegen gekomen waar we een ijstaart kochten en nog wat eten. Na een tijdje fietsen vonden we maar geen mooi plekje en zijn we maar ergens achter een vreemde poort op een grasheuvel gaan zitten en daar het ijs gegeten voor het smolt. Toen we daar gezellig zaten te eten stopte er een auto en kwam ons doodleuk vertellen dat we op een stort zaten te eten, hij wist ons ook echter iets interessanter te vertellen: dat er geen brug was waar we de rivier over moesten steken maar enkel een overzetboot. (heeft ons veel zoekwerk bespaard). Toen dat we daar aankwamen en even op de boot moesten wachten zat daar een vreemde kerel in zijnen auto vreemd te doen.
Tegen dat we op de boot zaten riep hij den Berten en vroeg iets onverstaanbaar. Daarna wees hij naar achter, daar lagen een aantal zeer kleine brommertjes. Toen begreep Berten het en sprak aan de overkant aan een parking af. Daar aangekomen begonnen de vreemde man en een iets minder vreemde man met zijn familie hun auto uit te laden en de brommers in orde te brengen hun motorkleren aan elkaar te plakken en ons na een korte instructie over hun zelfuitgezette parcours te laten scheuren. Echt fun!
Daarna onze weg verder gezet richting zee die nog een heel stuk rijden was.
Uitgeput van tegen een helse storm in te rijden komen we eindelijk aan een dijk en hadden ons voorgenomen in het water te springen. We crosten de dijk op klaar om te duiken, aan de andere kant echter bleek de zee modder te zijn zo ver we konden zien. Dus een beetje teleurgesteld dan maar verder zoeken naar een kampeerplaats, het was al laat aan het worden. Na lang zoeken vonden we er één maar kwamen tot de ontdekking dat we geen water hadden. Dan maar verder trappen. Na water te hebben gevraagd en 130 km tegen de wind te hebben ingetrapt hadden we uiteindelijk toch een kampeerplaats gevonden. Achter een duin uit de wind....

Dag 13
‘s Morgens dachten we de dijk verder te volgen over een GR route deze bleek echter niet fietsvriendelijk te zijn. Modderige en hobbelige weggeskes tussen de talrijke kanalen en een enorme wind maakte het er zeker niet gemakkelijker op. We belandde meerdere keren bijna in het water. Maar alles was goed afgelopen en eens op de vaste weg konden we verder de storm trotseren. Toen dat we langst de kust reden werden we gezandstraald door het striemende zand. ‘s Avonds ergens in de duinen gekampeerd dicht bij de zee. We moesten onze fietsen wel zwaar door het zand duwen.

Dag 14
‘s Ochtends is den Berten onderuitgegaan op een modderplek. In het begin zag Jasper een grote bloedvlek en nog enkele voorbijgangers verschoten maar het was een special effect met ons diksap. Voor de rest was er op het eerste zicht niets tot dat Berten terug op zijn fiets stapte en er een beetje mongool uitzag met een te kort armke. Zijn stuurbout was krom getrokken. Na een tijdje te fietsen en veel medelijdende blikken zijn we aan een garage gekomen waar we trachtten het stuur te repareren met een te korte bout en een beschadigde schroefdraad. Voorlopig geraken we er toch een heel stuk verder mee.
Nog steeds tegen de storm in en aan een mooi strand aangekomen en zwetend van tegen de wind in te fietsen zijn we de zee ingedoken met metershoge golven. Tegen de avond hing den Berten zijn stuur nog maar met sjortouw vast. Die nacht sliepen we ergens in een oude steengroeve.

Dag 15, St. Michel naar Rochefort
‘s Morgens is den Berten tijdens het kakken verstoord door nen hond. Ergens in een dorpje een brico-achtig winkeltje binnen gegaan en daar werden we goed geholpen. Nen bout gevonden voor Berten zijn stuur. De winkelier heeft zijn winkel zelfs een tijdje alleen gelaten om thuis lock tide te gaan halen. Daarna door een knappe havenstad gereden met veel te veel regen. Een heerlijke pizza gegeten.
‘s Avonds zagen we het niet zitten om over een immens hoge brug te fietsen dus hebben we in een bosje naast een soort van oude kabelbaanbrug geslapen zodat we de volgende morgen zo overgezet konden worden.

Dag 16, Rochefort naar Soulac
Door prachtige velden gefietst vol met roofvogels en dan een overzetboot gepakt naar Verdone. Over een autostrade fietspad gefietst en daar ergens in de boskes ons tentje opgezet. ‘s Avonds naar het strand gewandeld met een fleske wijn, een hele mooie zonsondergang bewonderd tussen een aantal bunker ruines.

Dag 17, Soulac naar Arès
Vertrokken in het natuurdomein van een boswachter, daar een routekaartje gekregen. Ergens aan een prachtig meer gegeten. ‘s Avonds in een brembos gekampeerd en toen het eten juist klaar was is het beginnen onweren en onzen bos veranda heeft geen waterdicht dak.

Dag 18, Arès naar Canal Midi
Over een oude spoorwegdijk richting Canal Midi gefietst en daar aan een stenen strandje gekampeerd en wat gezwommen...

Dag 19, Canal Midi naar Agen
Langst het prachtige kanaal gefietst over enkele aquaducten gereden. Naar Berten zijn grootouders gebeld en ‘s avonds in de donker aan de Garone gekampeerd.

Dag 20, Agen naar Toulouse
Verder langst het kanaal gefietst over bar slechte wegen (fietspaden in aanbouw), nog even gezwommen en een heerlijke kersenboom geplunderd. ‘s Avonds in zeer hoog gras gekampeerd.

Dag 21 Toulouse naar De Grootouders
‘s Ochtends door een vliegtuig gewekt, het was heel de morgen rond ons aan het cirkelen tot we vertrokken. Alsof het wou landen waar onze tent stond. De weg langs het kanaal verder gezet en door een prachtig heuvellandschap gefietst tot bij de grootouders en daar een dag te vroeg aangekomen. Niemand aangetroffen, in de tuin wat rondgeneusd.
Hier zijn we uiteindelijk 3 dagen gebleven. Daar onze fietsen in orde gebracht en in de tuin gewerkt en goed gegeten...

Vakantie...

Dag 25 Grootouders naar Vingrau
Gefietst door het prachtige Kataren land tussen de bergen, rivieren en her en der een kasteel op de toppen van de bergen. Veel geklommen en geklommen en gestopt aan een bergmeertje aan de voet van een berg waar we zalig hebben gezwommen. Daar hebben we geprobeerd te vissen tussen het gras maar we verschoten toen er plotseling een waterslang wegschoot dus gedaan met vissen, liever kreeften dan slangen. ‘s Avonds gekampeerd op een plaats met prachtig uitzicht op een kasteel en de Canigou. Gekookt met kruiden op plukafstand en genoten van een zonsondergang.


Nu zitten we ergens aan de Middellandse Zee te bakken in een internet café, zaaaaaalig.
Morgen richting Spanje...

Groetjes Jasper en Berten,
dikke kus Fraukje