Beenhouwerspraktijken inTurkse Hammaam

Bezoek aan het Topkapipaleis;

Een paleis ter grote van zeven hektaren, 24 sultan generaties,4000 inwoners en een enorme harem met prachtige tegels en een enorme wapen-, juwelen-, porcelein colectie,koetsen,.....te veel om op te noemen, te groot om te vatten. We moesten veel bijbetalen om de harem te bezoeken, waar de gecastreerde eunuchen vroeger de bewaking en orde behielden. De harem was onbeschrijfelijk mooi! We vielen van de ene verrassing in de andere, van kamer naar kamer, en nog veel meer.
Onderweg naar de hamaam springen we nog enkele moskees binnen, waarvan een prachtige betegelde blauwe moskee. Misschien nog mooier als De blauwe moskee.
Dan langs de kruidensouq op zoek naar een hamaam om onze afgepeigerde benen door de Turkse gehaktmolen te laten draaien door de maseur beenhouwers. De mannen en vrouwen afdeling zijn gescheiden. Eerst ons omkleden en een handoek om doen.
Met doek komt F in een ruimte waar vrouwen zich zitten te wassen met heet water. `Ik las in het boek van Fatima dat daar gerust benen geschoren mogen worden en je er zo vuil mogelijk heen moest gaan.` Daar vuil heen gaan was geen enkel probleem met onze wilde levensstijl en men berenbenen scheren deed ik maar al te graag, dus nam ik scheergerief mee.

Bleek dat in deze hamaam enkel propere nette westerse madammen zaten, die men vuile lijfje dat ik gretig waste en men behaarde benen die ik zeer gretig scheerde met zeer grote minachtende blik in zich op namen. Ik voelde me absoluut niet op mijn gemak, miste die andere 2 vuile jongens en was absoluut niet ontspannen met al die vergelijkende Westerse blikken.
De beenhouwster kwam me halen voor de massage; Dat was zalig. Ze masserde fantastisch goed met een maffe schuimzak, vermassacreerde men fietsbenen en rug en waste mijn haar. Ik was volledig geschrobt maar haar woordenschat Engels was nogal kort. Ik was volledig ontspannen tot ze `TURN!`; riep gevolgd door `SIT!` en daarna `STAY!`, gevolgd door `GO` en dan `OUT!` naar de deur wijzend. Ik kreeg men doek nog gelukkig rond me gewikkeld en stond dan buiten in de koude hal met m'n natte doek, lichaam en haar. Ik waggelde verdwaald terug naar de inkom met omkleedhokjes. In de hokjes kon ik niet in omdat Jasper en Berten de sleutel hadden. Ik zette me rillend op een van de stoelen terwijl de open buitendeur ijskoude lucht naar binnen blies.
Ik begon te overpeinzen dat dit het niet kon geweest zijn. Er moest toch nog een stoombad zijn, een hete stenen tafel om op uit te zweten en ten minste een koud bad.
Ik liep al goed doorkoud met men natte doek terug naar de hamaamafdeling en doorzocht elke deur op de ultieme kamer die ik gemist moest hebben. Maar niets niuws buiten een WC en een kuiskot, tot ik bij de mannenhamaam kwam. Ik dacht de sleutel aan Jasper en Berten te vragen, maar een man deed teken dat ik binnen moest komen. Op aandringen ging ik toch de stomende mannenruimte binnen. Het was er zalig warm, stralen licht vielen door de glazen koepeltjes aan het plafond en de ruimte zag er groot uit met een grote marmeren tafel in het midden, kraantjes, deelkamers... Alles lag bedekt onder een mistige laag stoom. Binnen zag ik de andere mannen die ook aanwezig waren. De struize man (masseur) gebood me(ietwat vriendelijker dan de beenhouwdster) look to your friend, look to your friend. Ik keek rond maar herkende niemand, ik wandelde rond maar herkende nog steeds niemand.
Tot een van die vreemde lichamen recht kwam zitten en Jasper bleek te zijn. Hij lag niet naast Berten maar naast een vreemde Duitser. Berten was zich in een ruimte ernaast aan het afkoelen.

De mannen waren serieus bevoordeeld. Ze kregen een megamassage, hadden een volledig marmeren hamaam tot hun beschikking; met marmere tafel, hete vloeren en een afkoelruimte. De ruimtes waren prachtig, met koepels en veel licht. De sfeer was veel gemoedelijker dan bij de vrouwen. Ik was enorm blij om Jasper en Berten terug te zien en voelde me veel meer op m'n gemak! Al gauw had ik het goed warm op de hitte vloer en was het afkoelen met water zalig. Er werd veel beter begeleid bij de mannenafdeling.
Koude natte doeken werden buiten verwisseld voor 3 droge handdoeken; een voor lichaam schouders en hoofd. We kregen appelthee geserveerd in de ruimte waar ik voorheen goed kou had geleden. Nu had ik de sleutel en stak al snel en proper gerust in men kleren.

Een durum als avondeten en een duik in het hotelbed om de volgende ochtend vroeg op te staan om Chora te bezoeken en Istanbull buiten te fietsen!

DAG 262

We halen de fiets uit het glazen kot en bepakken onze vehikels voor de uittocht. Eerst een bezoek aan een oud kerkje: Chora Kerk/Museum met enorm mooie mozaieken en fresco`s! Vanuit het centrum rijden we Istanbul buiten over een afstand van 30 km! We picknicken met veel fruit; watermeloen en yoghurt en dan terug de wijdse vlaktes!

DE AVONDACTIVITEIT;
Bertens rammelende stroeve achteras, meerbepaald de koffiemolen open gooien.
Na getuur en gepuzzel met 2 peinzende hoofden over de miniscule balletjes en geleiders vindt Berten het obstakel. Buiten vermalen kogellagers is het metaal waar de lagers in draaien kapot.

DAG 263
we brengen de nacht door in een laag eikenbos tussen de witte bloemen.
Die dag trapt F een aantal keer pijnlijk door op haar versleten ketting en tandwielen. De laatste doortrap deed het echt zeer en haar putje is serieus gekneusd.
Berten en Jasper beslissen dat het zo niet meer verder kan! Het is tijd voor verandering! Niet van dat putje maar van de fietsonderdelen.
`Vooral Jasper en Berten vervingen de ketting en tandwielen. Alles is nu goed afgesteld en het is zalig om zo vlot te schakelen.`

DAG 264
We picknicken die middag naast een mausoleum van een profeet en een rottende hond. Door de hitte nemen we vele verfrissende duiken onder de kraantjes langs de weg.


We ontmoeten 2 Roemenen op de fiets. De 2 vrolijke mannen fietsen voor een dochter van een van de 2 die aan Hemofilie(bloederziekte, erfelijke stoornis waardoor het bloed niet goed stolt) lijdt. Ze fietsen naar Istanbul en zijn gesponserd en slapen in goedkope hotelletjes van 30 euro. We krijgen van hen Bulgaars geld om er is goed van te kunnen eten en een kaart van Bulgarije door een slinke hint van Berten!
We willen en kunnen hen helpen met hun gebroken spaak maar ze willen er geen tijd insteken omdat ze toch direct het vliegtuig nemen in Istanbul.

KIRKLARELI
Berten en Jasper doen inkopen. We smullen van het gekochte ijs in een boomplantage. Die avond vinden we een zalig trekkingplaatsje in de alure van een hoogtemeertje diep in de bergen. Voor tekeningen zie verjaardagskaartje voor Lauwerientje.