Achtervolgers: Eindverslag

Dag 43,

Enkele auto's midden op de weg langs een krantenverkoper geparkeerd, zonnebriljeugd die zich op piaggio's behendig door het verkeer manouvreert, carabinieri die de toeristen met een fluitje probeert op te voeden. Van Kapellen tot in Rome fietsen, wat ooit een maf idee leek is nu werkelijkheid. Deze historische en vooral chaotische stad met de fiets verkennen viel verassend goed mee. We rolden van de ene historische stapel stenen naar de andere, vlot auto's en brommerkes ontwijkend. We passeerden Basilica di San Pietro, Piazza Garibaldi, Piazza Nuovo (met zeer knappe fontein die in restauratie is), het Pantheon en nog veel meer, te veel om in zo'n korte tijd te bevatten.
Bij het buitenrijden van Rome passeerden we enkele sociale woningblokken, wat verder zochten we een plaats om te kamperen. We vonden vlakbij een dekentje, afval en andere aanwijzingen van een zwerverswoonst en besloten dat het veiliger was wat verder te gaan staan. Klaar om ons te installeren kwam er plots een man, elegant gekleed in enkel een rode boxershort, ons melden dat hij hier in zijn tentje woont. Verderop achter langs een poortje gemaakt van oude bedonderstellen weer de 'ideale kampeerplaats' gevonden. Rustig, geen afval alleen was het gras wel wat platgedrukt -maar dat zal wel van de beesten zijn-. Wederom klaar om de fietsen leeg te gooien hoorden geritsel in het riet. We hielden onze adem in en bleven muisstil staan, het leek niet op het geluid van een kruipend beest. Na een halve minuut sloop Fraukje moedig dichterbij en ontdekte een hol in het riet en een lege fles wijn. Het leek ons eerder "een nacht die ik nooit beleven wou". Onze fietsen waren snel gepakt en we stopten pas op de meest opvallende plaats tussen de huizen om daar ons tentje in een veld te zetten, veilig voor zwervers en gypsies.

Dag 44,

Wanneer Hannes wakker werd droomde hij nog, een heerlijk verjaardagsontbijt lag klaar: cactusvruchten, pechen, croissants, tiramisu en vers-met-de-hand-geperst appelsiensap. In onze terugweg voor een 2de bezoek aan Rome was er een vrolijk boshoertje dat ons applaudiserend aanmoedigde. Via het colloseum reden we naar een modernere plek waar mensenmassa's bijeenkomen: de luchthaven om Jasper en Berten op te wachten.
Einde van de Achtervolgers, einde van een prachtig deel van de reis dat voorbij was gevlogen maar nog lang zal blijven nazweven.