Verslag 7

's Warm 's warm in de Sahara.


Hallo, hier zen we weeral.
Ploeg 1 heeft het te warm !!!
Na Midelt zijn we verder geklommen naar de laatste bergpas van de Midden Atlas 1970 meter (te doen).
Toen we boven aankwamen hebben we ons tentje nog maar eens in de boskes geparkeerd en onze stromende stront achter de boompjes gelegd. (ondertussen al weer beter)

Ok sorry voor mijn schrijfwijze het vorige berichtje is blijkbaar wat verkeert over gekomen.
De gids die ons heeft rond geleid heeft 5 euro gekregen (en dat is hier zeer veel geld). Zijn bus ritten hebben wij betaalt. Het gezin waar we logeerde heeft 17 euro gekregen (maar zij vroegen niets) Dat was puur uit dankbaarheid voor het vele eten.
We worden hier dagelijks door zeer gastvrije mensen ontvangen en laten steeds wat achter ook al willen ze het niet altijd aanvaarden.
Ik wilde gewoon met andere woorden uitlegen dat er ook mensen rond lopen die azen op toeristen en ze willen pluimen. Zoals de vriend van een gids waar we niks mee te maken hadden die zelf ook al een beetje had gekregen, ons bleef lastig vallen omdat we geen tapijten hadden gekocht. (ze willen u er toe verplichten) en hij sprak niet over enkele eurootjes maar over 100€, ze hebben geen beeld van de waarde van geld dat ook deels komt door zeer slechte tv programma’s en dwaze toeristen.
Zo’n situaties hebben we al eerder meegemaakt in Azië en Afrika maar ik wou het nu eens anders verwoorden misschien met wat te weinig woorden gezegt. Sorry.

Ok verder...
De volgende morgen aan de afdaling begonnen maar al zeer snel aan een prachtige oase vol met dadelbomen en helende bronnen gestopt.
Hier ontmoete we 2 Fransmannen die ook met de fiets naar Marokko reden en terug.
We hebben hier dan ook een gezellig dagje door gebracht en verhalen uitgewisseld.
We werden hier ook weeral bij een berber koppel uitgenodigd in hun tent waar we zalige couscous hebben gegeten.
Gepicknickt in de tuin van Fatima (Fatima was verdwenen en had een zalige tuin vol fruit achter gelaten) mmmmmm lekker.
s' Avonds de bergen in gegaan en wat muziek gespeelt.
Fleske petanque, de kinderen hadden een vuurtje gestookt. Tot we uit de bergen werden geroepen door het berber koppel want het eten was klaar, Mmmmm !
Later die avond zalig gezwommen in de warme bronnen (jacuzzi’s), en ons te slapen gelegd in onze hangmatten tussen 2 dadelpalmen. De reacties waren het zelfde als op een ligfiets, een hangmat hadden ze hier nog nooit gezien.
De volgende morgen rustig op gestaan (te rustig t'was al warm) en samen met onze franse fietsers vertrokken en afscheid genomen van de vriendelijke Berbers.
Jammer genoeg reden we een andere richting uit.

800 meter verder werden we aan gemaant tot stoppen het was een vriend die we de dag ervoor hadden ontmoet hij nodigde ons uit voor een etentje ook al hadden we al dubbel gegeten (zelf en bij de berbers) ok, maar een theetje zagen we nog wel zitten. Maar natuurlijk volgde er ook weer wat eten, allee blijven slapen hebben we nog vriendelijk kunnen afscheppen zo zijn we dan nog verder geraakt.
Als fietser is het niet altijd simpel, we worden overal uitgenodigd en vol gepropt met eten, maarja zo komen we misschien terug wat bij...

Langs prachtige oases gefietst als afwisseling op de steen woestijn
en in een stadje eindelijk ons eerste Marokkaans pintje kunnen kopen dat goed verstopt werd in een gazet. Nog toeristenpolitie ontmoet en rap onze tulband over onze pintjes gegooid, weten wij veel? Dat het nu mag of niet?! Maar ze waren best vriendelijk. Met zeer veel moed, goede moed verder gereden tot een volgende oase met weeral een zalige bron om te zwemmen, al was deze verfrissender. Hier hebben we gekampeerd samen met een Duits koppel dat we al eerder in Meknes hadden ontmoet. Samen gekookt allee ja, wij hadden eigenlijk op een blikske vis en wat patattenpuree na niet veel nimeer.

De dag daarna over een eindeloze woestijnvlakte beginnen rijden en tot onze verbazing in een prachtige kloof beland die echt een prachtig paradijselijke oase vormde. Door de kloof langs een asvalt wegentje prachtig gefietst. Vanwege de warmte in een barretje gestopt en daar kwamen we de Duitsers weer tegen en werd het weeral eens gezellig. Toch nog verder geraakt voor enkele kilometers en dan werden we uitgenodigd door een oud mannetje met een grote meloen, lekker gegeten (dubbel) vredespijp en thee....
's Avonds veel te laat in Erfoud beland en op de camping gaan staan.


Hier stond ook een Marokkaanse fietser met bob trailer die heel zuid Marokko had door gefietst en veel spijt had dat hij juist had besloten om te stoppen en een busticket naar huis had gekocht.
Hij had dol graag nog met ons een stukje verder gegaan. Den Jasper was de gevaarlijke discussie van het geloof aangegaan maar we zijn er nog goed van af gekomen, hij gaat enkel een vertaling van de koran naar ons doorsturen.
Maar zijn fiets wou niet naar huis juist voor dat hij naar de bus vertrok brak zijn sleutel van zijn slot, rap alles demonteren, met achterwiel en bob kar naar de smid gelooopen! Wij hebben zijn tent ondertussen afgebroken en hopen dat hij zijn bus nog heeft gehaald.

Na veel te weinig slaap toch nog vroeg opgestaan en richting Rissani gereden en dan door de open woestijn zonder bomen naar Merzouga gereden waar we de honderden meters hoge zandduinen hebben beklommen en genoten van de prachtige Sahara duinen.
's Avonds met een paar Antwerpse Marokkanen de duinen afgekrost en in een helse zandstorm terecht gekomen.
Toen we aan ons tentje naast een zieke stinkende kameel aankwamen, lag ons tentje in een prop volledig uit de grond getrokken als een hoopje afval begeven onder een zandstorm.
Gelukkig lag ons gerief erin en hielt dat onze tent aan de grond. Terug opstellen en we hebben de tent zwaar gepantserd met stenen en fietsen als windscherm. Er bleek niks kapot maar wel een hel voor onze fietsen al dat zand tussen de tandwielen.

Ja, na 5200 km de eerste platteband van een doren, die schwalbes hebben me al ver gebracht.(Berten)

Na een helse stormnacht terug vertokken naar Erfoud vanwaar we straks na dit berichtje richting Tinejdad vertrekken.

Allemaal de groetjes van Jasper en Berten