De Grote Gemotoriseerde Oversteek

Beste mensen altegaar

Op dit ogenblik zijn we na een felle race tegen de tijd aan gekomen in Egypte! Libië was een zalig gedeelte van de reis! We moesten dit prachtige land doorsteken in 14 dagen. Het is het grootste land dat we tot hiertoe onderworpen aan onze fietswielen en tegelijkertijd hadden we het minste tijd hiervoor.

14 dagen om meer dan 2000 km te overbruggen is onmogelijk met de fiets. Zeker met bagage en dan nog met de drang om niets te missen van wat Libië cultureel te bieden heeft! Berten die zich gedurende de reis ontpopt heeft tot specialist gids in elk bezocht land, wist nu te vertellen dat we Ghadames zouden missen. Het oudste dorp dat volledig overdekt was, tot de kleinste steegjes toe met enkele lichtgaten, het zou een prachtige doolhof van gangen en huisjes zijn en te midden van de woestijn liggen. Maar... veel te zuidelijk. Dan zouden we nog een oase missen die ook helemaal beneden Libië lag. Het is een oase met verschillende meren in verschillende kleuren: rood, groen en blauw.

Wat ons cultureel oog wel kon bewonderen en bij de -musts- stond:

• Sabratha: een prachtige vervallen stad met tempels en theaters van de Grieken en de Etrusken. Ze hadden deze stad idyllisch gebouwd met uitzicht vanuit hun theaters op de azuurblauwe zee.
• Tripoli: met het gigantisch krioelende medina.
• Leptis Magna: een volledige vooral Griekse site met Romeinse invloeden met impressionante onvergetelijke monumenten en poorten.
• Tocra: een oude site met Griekse grafkelders waar we binnen de site de nacht mochten doorbrengen en alles tot het aarde donker was mochten bezoeken. We brachten de avond en de nacht door aan de Griekse monumenten die letterlijk in zee verdwenen.
• Tolmeta: daar vond Berten een oude zandstenen ramskop. Het is een oude site met uitzonderlijk mooi beeldhouwwerk.
• Cyrene: Tempels van Zeus, machtige zuilen, een gymnasium dat een forum werd en zo veel meer van uitzonderlijke overblijfsels in open lucht! Huizen die doolhoven vormen, watersystemen waar we ons klem in kruipen en op harige rupsen en gekko’s stuiten...
• Appolonia: de havenstad van Cyrene waar de Christelijke Byzantijnse kruisen in de tempels me plots een vreemd gevoel van huiselijkheid geven na al dat meergodendom. Het is wederom een prachtige stad met vervallen ruines tot aan zee, waar de golven langzaamaan deze waardevolle cultuur verteren.
• Ras al Hillal: een impressionante kustlijn met hoge kliffen en diepe grotten en geheimzinnige holtes. Hier brengen we de nacht door en wagen we ons aan de ijzingwekkende sprong in het 20 meter dieper liggende water! We genieten enorm!

Ik wilde jullie voordat het echte verslag begon nog even trakteren op een hoopje Libische politiek maar ik zal jullie niet al te lang meer aan de computer houden en dit gedeelte wat inkorten!
Tijdens het reizen in Libië is de Libische leider overal aanwezig! Zijn politiek drong door tot in de diepste metaalpulkjes van onze vehikels.
Ghadafi:

• Kwam 38 jaar geleden aan de macht.
• Hij wilde het beste voor zijn volk en joeg alle Italianen, Spanjaarden en Engelse en Amerikaanse legerbasissen het land uit. Mussolini had 1/3de van zijn bevolking vermoord en al het vee uitgeroeid.

Ghadafi wilde een nieuw Libië creëren. Hij wilde zich bevrijden van buitenlandse invloeden en zonderde zijn land af. Frankrijk respecteerde dit niet waardoor hij een Frans vliegtuig neerhaalde dat boven zijn land vloog. Er werd een aanslag gepleegd op zijn familie. Zijn geadopteerde dochter stierf en zijn twee zonen geraakten gewond. Er werd een aanslag gepleegd vanuit Libië op Schotland. Ghadafis afzonderingstechniek om zijn land er terug boven op te krijgen stootte op veel wraak vanuit het Westen en Amerika. Libië is de tweede grootste olieproducent denkt Jasper.
Ghadafi trekt zich terug in de woestijn voor een lange periode en tracht daar tot een beter inzicht te komen om zijn land te besturen. Daar schrijft hij het groene boek waar hij zijn verdere politiek op baseert. In dit groene boek wordt:
-de democratie in vraag gesteld
-het socialisme wordt besproken
-oplossing voor het bestuur


Wat we van de bevolking hoorden:
-Ghadafi wil een nieuw Libië. Alle oude gebouwen worden afgebroken en steden herrijzen in beton. Alle cultuur ten spijt.
-Van toeristen moet Ghadafi niet veel hebben en zeker niet van cultuur en cultuurbehoud.
-Ga naar de bank: 100 dollar: je krijgt een auto
-Heb je geen huis: je krijgt er een voor 1000 dollar
Wil je naar Europa: een visum voor heel europa binnen de week: 250 euro voor een half jaar!
-Ghadafis zoon is voetballer bij een ploeg in Italië en hij is bezig een sociaal complex te bouwen in Sabratha.

Nu zijn wij na een ganse fietsreis door Libië zeer benieuwd op de Westerse visie op Ghadafi, dus moesten jullie die kunnen geven: Dan is dat zeer welkom!
Het verslag gaat hier verder

Dag 88

Zoektocht naar ontbijt het idealen was niet te vinden. Na omzwervingen door een ontwakende stad werd het voor Jasper en Fraukje een vleeskoek en voor Berten een sappig stukje cake. De rest van het ontbijt en het middageten aten we in het hotel met chocomel (omdat het zou rijmen en omdat het zo was)
Medina bezocht met bestofte winkeltjes en gestoffeerde gedrapeerde madammen. Het museum van Jamahieria Bezocht.

Dag 89

2e nacht in Youthsjibab. ‘s Ochtends opgeschrikt door geklop op de deur. Chikka kopen in Belgica! Na veel gebaren proberen duidelijk te maken dat Belgische dames daar niet op gesteld zijn. Hij richt zich specifiek op Jasper (Berten is gaan douche) en preciseert zijn plannen. Fraukje wordt koopwaar en hij heeft veel floesc voor chicka te kopen. T vies manneke geeft Fraukje een vies handje en de deal is afgesloten. Berten had die nacht slecht gedroomd het verkeer raasde door zijn hoofd, om het niet letterlijk door ons hoofd te laten razen vertrokken we zeer vroeg. We vertrokken gewapend met onze helm het slapende Tripoli uit. Een race van 128km naar Lebde, (Leptis magna) dieren liggen hier als afval tussen de hopen. Ezels tussen de wrakken, koe met poten omhoog tussen vuilnis...
We halen een record en breken 80 km voor 12 uur. In de namiddag beginnen de heuvels en die remmen onze snelheid fameus. Mohammed staat geboeid te kijken langst de kant van de weg Jasper en Berten stoppen, zijn vriend ontwierp een ligfiets voor een Zweeds bedrijf. We krijgen zijn GSM nr. om mee te rijden naar Ben Ghazie +-980km verder wat van pas kwam omdat ons visum maar 14 dagen geldig is en we ons sneller moeten verplaatsen: No Oil wordt a litel of scheep oil.
Aankomst in Leptis magna een zeer hartelijke man help ons verder en laat ons in een kamertje slapen aan de prijs van de camping en geeft zijn eigen matras zelfs wegens te kort aan matrassen maar word nijdiger door de hoop paperassen we hem bezorgen omdat we zonder gids aan het reizen zijn.

Dag 90

's Ochtends wordt de man ongeduldig en jaagt Fraukje die de kamer aan het opkuisen is de kamer uit. De fietsen mogen plots niet meer blijven staan zoals afgesproken en hij loodst ons naar Leptis magna waar hij liever geen hand geeft dan wel. Angst voor politiecontroles op toeristen zonder tourleider? Boven het ticket loket hangt weer een plakkaat dat toeristen zonder een gediplomeerde tourleider niet welkom zijn. Libde: een prachtige inkomspoort, badplaatsen met onderaan nauwe gangen waar de slaven de baden moesten warm stoken. Jasper duwt Fraukje opzij pas op een Cobra. Hij richt zich op en kijkt ons uitdagend aan Jasper neemt zijn trui en Berten foto’s de trui wordt gebruikt omdat de cobra het dichtstbijzijnde voorwerp aanvalt. Verder een prachtig Romeins theater, phunics of phoeniciers bouwwerken forum, haven met een kopie van vuurtoren 1 van de 7 wereldwonderen. Berten gidst en doorploeterd op voorhand de engelse teksten. Ideaal ter plaatsen. Met Koreanen op 20 foto’s en achteraf een picknick onder dadelpalm waar Fraukje enkele rotte exemplaren oogst.(Fraukje neemt over van Jasper)
Wanneer we het tweede van Leptis Magna bezoeken komen we onverwacht uit op een enorm colosseum. Het trappengebouw is uitgegraven in de grond en heeft diverse gangenstelsels waar we plots alle drie op het zelfde punt elkaar proberen te strikken.
Tijdens het middageten vinden we een prachtig exemplaar voor Werners schedelcollectie: Het volledige skelet van een dromedaris.

De volgende actie: GROTE GEMOTORISEERDE OVERSTEEK wegens tijdgebrek door de einddatum van het visum.

We proberen een lift te versieren bij de vele pick-ups die passeren. Al snel stoppen twee ingenieurs die een metaal constructiebedrijf (abargroup) hebben. Ze hebben niet genoeg plaats in hun jeep en versieren en betalen (Er viel niets tegen in te brengen!) voor ons een tweede camion waar de fietsen in gaan. In de jeep ontstaat een interessant gesprek over het bidden richting Mekka en wat de basisprincipes zijn van Moslims.
Wat we eruit opmaakten:
-Alles wat uw gezondheid verbeterd is goed
-Alles wat de relaties met buren, omgeving verbetert is goed.
-Wees goed voor uzelf
We moeten streven een zo goed mogelijk mens te zijn, geen alcohol (verbod bij afloop van de Italiaanse bezetting) te gebruiken en ik zou dringend moeten stoppen met roken. (biecht Mohammed) Onze fietsen en wijzelf maken een omweg om de politiecontroles te ontwijken. De camion met onze fietsen is niet in orde. De politie zou anders om omkoopgeld vragen. ‘s Avonds krijgen we koffie bij de broer van Mohammed en worden we even neegesleept op zakengesprekken en wederom getrakteerd op taart en thee. Onze gemotoriseerde oversteek is nog lang niet ten einde. We moeten nog tot Ben Ghazi geraken. Een andere Mohammed (die we eerder ontmoetten, ook een ingenieur waarvan de vriend ligfietsen ontwerpt in Zwitserland) gaf zijn nummer voor het geval we met hem mee wilden rijden. Mohammed 1 belt Mohammed 2. Ze kunnen het grappig genoeg goed met elkaar vinden en spreken af om samen een oplossing voor ons vervoer te zoeken.

Omdat we met drie man niet veilig (politiecontroles) kunnen rijden in een jeep, rijden ze rond om de goedkoopste oplossing te krijgen. Ze discussiëren schitterend met de maatschappijen.
Dit verhaal lezende moet het lijken of we ons zomaar laten meeslepen maar deze mensen handelen volledig onbaatzuchtig. Het was overweldigend hoe ze zich niet opdrongen en toch zeer hulpvaardig waren. We kunnen de volgende ochtend mee voor 11 LD de man als we de fietsen in een kleine ruimte krijgen.‘s Avonds brengen ze ons naar een jeugdherberg waar we eerst gratis de tent mogen buiten zetten. Daarna geven de mensen van de jeugdherberg ons brood, mandarijnen en kaas. En dan mogen we plots gratis binnen slapen als we voor 6 u de deur uit zijn (dan komt de nieuwe post).

Dag 91

Mohammed komt ons ophalen aan de jeugdherberg en we racen achter hem aan met de fietsen. De ruimte waar de fietsen in moeten blijkt veel kleiner te zijn en vraagt zeer veel puzzelwerk. Tijdens de lange tocht houden we enkele pauzes in het midden van de Sahara. Daar hebben de mannen en vrouwen een gescheiden plaats om te verblijven, een aparte toog,...
Die avond vieren we Sint-Niklaas tezamen met de 10 000 km die Jasper en Berten hebben afgefietste met een uitgebreide maaltijd in barretje. We worden 's avonds enthousiast onthaald in een jeugdherberg waar een man ons graag de Sahara wil laten zien met zijn jeep. Zonde dat we zo weinig tijd hebben!!!!

We moeten er nu een eind aan breien! Onze volgende actie moeten we nog voorbereiden voor het begint te schemeren. We gaan proberen naar Siwa te fietsen: 300 km tegen de wind in zonder dorpjes... Dus om jullie nog even ongerust te maken... We gaan nu genoeg eten en water opslaan om de trip tot de uitzonderlijke oase Siwa af te leggen.

Hartelijke groeten
De drie!