Berichtje uit Tunesië

Een kort blogberichtje.
Verslag volgt later.

Door extreem uitgestrekte landschappen fietsten we richting zuid Tunesië. We passeerden enkele oude steden met prachtige Medina’s en een leuk uitbundig sfeertje. We staken het zoutmeer Chott el-Jerid over, 90 km alleen zout en wij. Maffe kleuren en het witte zout gaf me hier in het tropische zuiden veel goesting om te skiën.

Gevolgd door woestijnduinen en een paar verdwaalde dadelpalmen belandden we weer op 100 km niets.
De desert road waar we in ons eentje met een aardige watervoorraad doorheen kroesde. Veel tijd om te denken en prachtige landschappen om weer tot jezelf te komen na al die grote steden.

Toen belandden we in het zuiden. Bruine kale bergen die veel weg hebben van de Grand canyon wachten ons op. Maffe kronkelweggetjes (pistes) leiden ons doorheen dit verbluffende landschap. Dankzij de oude berber dorpjes leek het alsof we in de tijd gereisd waren. Soms nog intact. Ze leven hier een zeer mooi rustig leventje met hun ezeltjes en dromedarissen. Vervallen dorpjes boven op de bergen met zeer maffe bouwstijlen bezorgen ons speleologie mogelijkheden in de oude huisjes die half in de rotsen uitgehouwen zijn.

Nu zitten we in Tataouine in het zuiden vanwaar we helemaal terug naar Tunis zullen rijden met de hoop dat er een visum voor Libië voor ons klaar ligt.
Brand maar een kaarske!

Groetjes uit Tunesië,
Jasper, Berten & Fraukje.