Verslag 4

Hey iedereen

Ok ik sta al weer een pak achter.


Spanje is een stuk mooier dan Frankrijk veel meer afwisseling.
Maar een pak chaotischer, de eerste dagen zijn we hier dan ook veel fout gereden in een paar zeer grappige cirkeltjes.
Heldere bergen door, bosweggetjes beklommen, fiets naar boven duwen, verdrinken in het zweet en na een paar uur beginne afdalen en perfect terug op het zelfde punt uit komen.
Frustrerend, terwijl we 130km in Frankrijk reden zijn we al blij dat we 60km in Spanje rijden.

Maar aan dit alles zijn we gewent geraakt we bakken hier int zonneke en genieten van de prachtige natuur en cultuur. s' Middags leggen we ons gewoon onder nen boom, sjesta time.
We hebben het prachtige museum van Dali bezocht en door het fascinerende Barselona gewandeld.
Ik wordt hier toegejuicht als een rodeostier en de bergen opgeroepen alsof ik het peloton van de Tour de Frans ben, ze staan hier met een mond vol tanden of worden totaal zot en beginnen door te flippen.
Een ligfiets hebben ze hier nog nooit gezien een gevaar op de baan (daar hebben ze het nooit over). Maar dat ben ik wel ni voor mezelf maar ik heb hier al zoveel bijna ongelukken zien gebeuren enkel omdat ze allemaal in een coma van verbazing geraken en volledig de baan uit het oog verliezen.
Maar gezien hebben ze me allemaal!

Verder door prachtige bergen en middeleeuwse dorpen gereden.
Een fransman met een ovaal wiel en nog maar een paar spaken uit de noot proberen helpen. Hij zag er al als een arabier uit. We hebben ook een stukje samen gereisd.
De plaatselijke bevolking begreep er echter niets meer van hij kwam van Marokko en wij gaan naar Marokko.
“Gelle zijn totaal zot!” en meer hebben ze meestal ni te zeggen.
We ontmoete zo nogal veel holanders op ne fiets, één geval was wel een specialekke hij kwam al jaren in Spanje fietsen zodat ze in Nederland nog eens goe weer zouden hebben een soort vloek noemde hij het ook. Hij durfde echter niet in het wild kamperen en had een hotel of camping nodig.
Ook vanwege gebruikelijke ongelukjes, hij had echter in zen broek gescheten.
Maar in het volgende dorp stond hij ons op te wachten de camping was gesloten en vroeg dat we niet ergens met hem in de buurt konden kamperen.
Wij nog rap ne kol verder gefietst en hem zo kwijt geraakt ni da het een slechte mens was maar holanders die in hun broek kakken kunde best zo rap mogelijk kwijt zijn.

Op een markt plaats in een dorp kwam er plotseling een souvenir verkoper naar me toe gewandeld hij liet een soort medajon zien en ik negeerde hem.
Meteen werd ik bij men polsen gegrepen oeps politie ze dachten dat ik een terrorist was (zien we der dan al zo slecht uit) ik uitleggen da mem paspoort bij de Jasper en onze fietsen lag. Omsingelt werd ik gevolgd tot bij mijn fiets en werden we totaal gescreend.

Jasper zijn achterband gescheurd, bij een fietsenmaker een nieuwe gekocht super goed zijden ze (kenda cwik) de zelfde dag hadden we nog 2 lekken en den dag er na nog eens vier waardoor den band ondertussen is gedegradeerd tot bob trailer bumper.

Een paar keer als grot bewoner overnacht of als klosjaar onder een brug geslapen en gisteren heeft den Jasper als een holbewoner een kampeerplaats uitgegraven.
We hebben nog zoveel mooie kampeerplaatsen gehad, zo stonden we aan een baai van een stuwmeer in een prachtig natuurpark waar we omsingelt werden door herten en everzwijnen en zwommen we tussen waterslangen en schildpadden.

De Jasper is den eeuwige jager hij loopt gewapend met zen speer en visdraad rond. Er heerst deze reis een vloek op hem of zijn de vissen slimmer geworden? Buiten enkele kleintjes en een waterschildpad of wa houdwormen hebben we nog geen vers gevangen voedsel op ons bord gehad.
Ofwel breekt de speer of den draad.
Maar ooit zullen wij genieten van vis!

De Siërra Nevada onzen trektocht was zalig. Een 9tal 3000ders beklommen en met sneeuwballen elkaar bekogeld (in het begin vonden we het zelfs ontspanend).
De steenbokken, gemzen en herten zijn hier zo tam dat ze bijna de kaas tussen u tenen komen uit eten.
Maar paden waren hier niet zichtbaar en de steenmannen verdwenen wel eens zodat we wel een paar afdalingen in alpine stijl hebben gedaan en een paar zeer mooie spectaculaire steenmannen hebben achter gelaten.
Jasper was wel 1 dag goe ziek geworden wazig, misselijk en maagkrampen tot 2 dagen er na is het onder de middag eventjes terug gekomen.
Maar nu voelt hij zich terug kern gezond.

In Granada wilden we normaal het Alhambra nog bezoeken maar vanwege de massa's toeristen zijn we op de vlucht geslagen en zitten we nu in de volgende grote stad Malaga waar we straks ook uit vluchten
Allee we zijn bijna in Marokko.
(gefietst: naar Afrika 4000 km)


Groetjes van de Jasper en den Berten uit het te warme Spanje
en nog goe werken daar in da nat Belgenland.

Liefste natte Fraukje ik hoop dat je niet al te doorweekt door België aan het fietsen bent. Maar van mij kun je wel een opdrogende knuffel verwachten.
Dikke kus uwe schat.